Beijerinck (inslagkrater)
Beijerinck | ||
---|---|---|
Kratergegevens | ||
Coördinaten | -13° 24′ ZB, 151° 50′ OL | |
Diameter | 70 km | |
Kraterdiepte | onbekend km | |
Colongitude | 209° bij zonsopgang | |
Kaartblad | 85 (PDF) | |
Vernoemd naar | Martinus W. Beijerinck | |
Vernoemd in | 1970 | |
Tenzij anders aangegeven, zijn de gegevens ontleend aan de IAU/USGS-Databank |
Beijerinck is een inslagkrater op de Maan.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Beijerinck is een maaninslagkrater aan de achterkant van de maan. Deze ligt ten zuiden van de grotere krater Chaplygin en ten noordoosten van de grote Gagarin-vlakte. De buitenste rand van deze krater is zwaar versleten en geërodeerd door daaropvolgende meteorenbombardementen, vooral langs de zuidelijke helft, met verschillende kleine en kleine kratertjes langs de rand. De binnenvloer daarentegen is relatief vlak en vertoont geen noemenswaardige schokken. Er is een kleine, schuine centrale piek nabij het middelpunt van de vloer.
Naamgeving
[bewerken | brontekst bewerken]De krater is in 1970 genoemd naar de Nederlandse microbioloog Martinus Willem Beijerinck (1851-1931).
Satellietkraters van Beijerinck
[bewerken | brontekst bewerken]Rondom Beijerinck bevinden zich verscheidene kleinere kraters die genummerd werden, beginnend bij degenen die zich het dichtst bij het middelpunt van de krater bevinden.
Beijerinck | Breedtegraad | Lengtegraad | Diameter |
---|---|---|---|
C | 11.0° S | 153.7° E | 20 km |
D | 12.8° S | 153.1° E | 14 km |
H | 14.2° S | 153.3° E | 16 km |
J | 14.8° S | 153.7° E | 40 km |
R | 14.7° S | 149.2° E | 28 km |
S | 14.2° S | 147.2° E | 27 km |
U | 12.4° S | 149.0° E | 18 km |
V | 12.7° S | 150.1° E | 42 km |
Literatuur en maanatlassen
[bewerken | brontekst bewerken]- Andersson, L. E., Whitaker, E. A. (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097.
- Blue, Jennifer, Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS (July 25, 2007). Geraadpleegd op 5 augustus 2007.
- Bussey, B., Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. Cambridge University Press, New York. ISBN 978-0-521-81528-4.
- Cocks, Elijah E., Cocks, Josiah C. (1995). Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature. Tudor Publishers. ISBN 978-0-936389-27-1.
- McDowell, Jonathan, Lunar Nomenclature. Jonathan's Space Report (July 15, 2007). Geraadpleegd op 24 oktober 2007.
- Menzel, D. H., Minnaert, M., Levin, B., Dollfus, A., Bell, B. (1971). Report on Lunar Nomenclature by the Working Group of Commission 17 of the IAU. Space Science Reviews 12 (2): 136–186. DOI: 10.1007/BF00171763.
- Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co.. ISBN 978-0-304-35469-6.
- Price, Fred W. (1988). The Moon Observer's Handbook. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33500-3.
- Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 978-0-913135-17-4.
- Webb, Rev. T. W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes, 6th revised. Dover. ISBN 978-0-486-20917-3.
- Whitaker, Ewen A. (1999). Mapping and Naming the Moon. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62248-6.
- Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 978-1-85233-193-1.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Beijerinck_(crater) op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.